رقص کردی بخشی از آیینهای نمایشی کردها است که بصورت گروهی و به شکل حلقه‌ای نا کامل در حالیکه پنجه دست‌هایشان به هم گره خورده است و از چپ به راست در حرکت هستند اجرا می‌شود. اولین نفر سمت راست گروه که با دستمالی در دست وظیفه هدایت و هماهنگ کردن حرکت بقیه رقصندگان را به عهده دارد و سرعت و ریتم و شور رقصندگان بستگی به هدایت او دارد را در زبان بومی سَرچُوپی کِش (به کردی: سه‌ر چ?پی ک?ش) و آخرین نفر گروه که در منتهی‌الیه سمت چپ حلقه قرار دارد و او نیز مسئولیت مشابهی دارد را گاوانی می‌نامند.
مقاله در مورد رقص کردی
مقاله در مورد رقص کردی
در سده اول قبل از میلاد در هند، بسیاری از متون رسمی با این نگرش نوشته می‌شدند که قوانین مدیریت اجتماعی، زندگی خصوصی، نظام زبانی، مبادلات مالی عمومی، سیاست داخلی، فنون شعر و فنون اجرای نمایش را تدوین کنند. « ناتیاشاسترای » باراتا مونی اولین متن موجود درباره رقص است.
گرچه موضوع اصلی « ناتیاشاسترا » نمایش است، به موضوع رقص نیز به مقدار قابل توجهی پرداخته‌است. این متن از یک سو به جزیئات حالات مختلف حرکت دست می‌پردازد واز سوی دیگر این حالات حرکت را به دو دسته نرم و شدید تقسیم می‌کند؛ حالت اول معرف شکل رقص « لالیتا » (« لایسا ») و حالت دوم معرف رقص « تنداوا » است.
رقص های مردم لرستان مانند موسیقی ، ریشه در کار و زندگی آنان دارد . هم آهنگی ضرب آهنگ های موسیقی با حرکات موزون پاها و بدن رقصندگان ، تند و کند شدن سرعت رقص ها و جهش و سکون در حرکات ، همه و همه گویای آن است که رقص ها نشانگر روح ایستادگی ،هیجان و شادمانی است
رقص های مردم لرستان
رقص های مردم لرستان
رقص های مردم لرستان
